GİDERKEN DE BİRLEŞTİRDİN.

Yedi kardeşin en küçüğü, babalığımızın en sevdiği idin. Babanı kaybettiğinde 11 yaşında idin.

Seninle iki yıl aynı odayı paylaştım. O dünyanın en iyi annelerinden Faye analığımın yanında.

Sonra babasız ama bütün ailenin sevileni olarak okudun. İstanbul’a yerleştin. Güzel onurlu bir eşle iki güzel evlat büyüttün.

Sevdan; hep inancından, toprağından koparılan insanların acılarına sazınla, sözünle barışçıl onurlu duruşunla ortak olmak, yol göstermek oldu. Ezilmişliği, horlanmışlığı, dağılmışlığı yaşamışların dili oldun. Bunları saza söze dökerek yaptın.

Bunu ne kadar güzel yaptığını Hastaneyi 4 gün miting alanına çeviren insanlarla gördüm.

Cenazende; Büyükçekmece’ye sığmayan kitlelerle gördüm.

Hem ne gördüm.. 80 yaşında, 50-60 yıldır unutamadığı Haşim dede’nin oğlu diye geleni gördüm.

40-50 yıl önce Ovacık’ta öğretmenlik yapanların gelişini gördüm.

Türkiye’nin ve Dünyanın dört bir yanına dağılmış ama senin, sazın sözünle inancını, kültürünü unutmamış, gelen gençleri, yaşlı kadınları gördüm.

Ah be kardeşim! Bu kadar mı acelen vardı? Bırakıp gittin bizi...

Giderken de insanlara iyilik yaptın. Bir araya getirdin, kaynaştırdın birleştirdin, özlemlerini giderdin. Ama unutulmayan acılar bırakarak..

Güzel kardeşim; arkanda vakurlu, onurlu bir eş ve iki evlat bıraktın. Onlar gözyaşlarını içine akıtarak dimdik sevenlerini kucakladılar. Ah be kardeşim daha çok erkendi.. Bu kadar az zamanda bu insan selini etkileyen ne çok şey yaptın.

Demek ki yapacakların o kadar çokmuş ki buralara sığmazmış.

Onun için erken gittin. Mekanın Cennet olsun. Kalanlarına, Hak Muhammet Ali yardımcıları olsun Sarısaltık yoldaşları olsun. Hiç unutulmayacaksınız.

Rahat uyu canım kardeşim.

Emre Saltık anısına

Süleyman Dilekçi

Sarı Saltık Vakfı Yönetim Kurulu

16.03.2017